W pracy zawarto refleksje i relacje między przedstawicielami duchowieństwa Greckiego Wschodu a Rzeczypospolitą, zwłaszcza w latach 1585-1621, tj. od przyjazdu Joachima V do Rzeczypospolitej do zakończenia działalności w Rzeczypospolitej przez Teofanesa III. W rozważaniach Autor uwzględnił również retrospektywnie wcześniejsze relacje Słowian wschodnich z Greckim Wschodem. W pracy starał się przybliżyć postaci Greków, które w omawianym okresie wywarły znaczący wpływ na dzieje Kościołów: prawosławnego i unickiego w Rzeczypospolitej. Działalność Greków krótko przed unią brzeską na ziemiach Rzeczypospolitej stanowiła impuls do odnowienia grecko-ruskich relacji kościelnych. Rusini odczuli wówczas żywe zainteresowanie Konstantynopola sytuacją ich Kościoła oraz zaczęli sobie uświadamiać wagę tych kontaktów. Zaczęli także zdawać sobie sprawę, że są spadkobiercami kultury grecko-bizantyńskiej oraz stanowią ważną część Kościoła wschodniego.